به نقل از «تسنیم»

تحولات اوکراین|درگیری اوکراین یکی از موضوعات نشست وزیران گروه ۲۰

تاریخ انتشار: ۱۱ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۳۷۷۸۸

عدم تمایل آمریکایی‌ها برای مرگ در راه اوکراین، درخواست واشنگتن از مسکو برای تمدید توافق غلات، تاکید پکن بر راه حل سیاسی بحران اوکراین، اشاره به نقض جدی حقوق بشر در اوکراین و امکان انتقال اقتصاد اروپا به وضعیت جنگ، از مهمترین رویدادها پیرامون جنگ است. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم،  روز چهارشنبه، اول ماه مارس (10 اسفند ماه) در دهلی، نشست دو روزه وزرای خارجه کشورهای گروه 20، باشگاهی که در حال حاضر  هند ریاست آن را برعهده دارد، آغاز شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گفته مقامات این کشور، بحث درگیری روسیه و اوکراین بخش مهمی از گفتگوها خواهد بود. البته نارندرا مودی، نخست وزیر هند مایل است که سند نهایی به جای سرزنش روسیه، روی مشکلاتی مانند اقدامات ضدتروریستی، امنیت غذایی و انرژی، کاهش بدهی کشورهای در حال توسعه و تغییرات آب و هوایی متمرکز شود و  در نشست وزیران اشتباه چند روز پیش در مذاکرات بین وزرای دارایی و بانک مرکزی در بنگلور و اختلاف نظرات تکرار نشود.

در آن نشست، هند نمی خواست موضوع بحران اوکراین  مطرح شود، اما کشورهای غربی اصرار داشتند که نمی توانند از سند نهایی که شامل اتهامات علیه روسیه نباشد، حمایت کنند.  روسیه و چین از امضای بیانیه مشترک خودداری کردند. با توجه به عدم اجماع، هند تنها خلاصه ای از بیانیه مشترک را صادر کرد که در آن به اختلافات پیش آمده اشاره شده بود.

به گفته کارشناسان، وظیفه دیپلماسی هند واقعاً کار دشواری است. در هند معتقدند که رویدادهای اوکراین به اروپا مربوط می شود و  باید روی فرمولی کار کرد که مناسب همه باشد. اما آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، تلاش خواهد کرد تا بین دهلی و مسکو اختلاف ایجاد کند. موضع هند در قبال اوکراین به وضوح بیان شده است: « ما روسیه را محکوم نمی کنیم، ما موضعی بی طرفی داشته و طرفدار مذاکره هستیم.»

با این حال، در حالی که نشست اصلی وزیران خارجه امروز، پنج شنبه، انجام می شود، رایزنی های دوجانبه در حال انجام است. این احتمال وجود دارد که طرح حل و فصل بحران اوکراین که توسط پکن منتشر شده، موضوع بحث در نشست دوجانبه وزرای امور خارجه روسیه و چین در حاشیه نشست گروه 20 شود.

با قضاوت بر اساس سخنان جوزپ بورل، نماینده عالی سیاست خارجی و امنیت اتحادیه اروپا، اگر بیانیه کنفرانس حاوی محکومیت روسیه نباشد، هیئت اتحادیه از بیانیه کنفرانس حمایت نخواهد کرد. به عبارت دیگر، اتحادیه اروپا اخیراً به هر طریق ممکن به هند توجه کرده و آن را به عنوان یک وزنه مفید در برابر چین می‌داند. ولی قصد ندارد در این راه اصول خود را زیر پا بگذارد.

در ادامه می‌توانید تحولات مربوط به روز سیصد و هفتاد و دوم جنگ اوکراین را دنبال بفرمایید:

***

وزیر خارجه آلمان: اوکراین حق دارد شرط کریمه را در توافقنامه صلح بگنجاند

آنالنا بوربوک، وزیر امور خارجه آلمان اعلام کرد که مقامات اوکراینی خودشان تصمیم خواهند گرفت که آیا توافقنامه صلح باید شرطی در خصوص بازگشت کریمه داشته باشد، یا نه. او بار دیگر تاکید کرد که آلمان کریمه را جزو خاک اوکراین می داند.

شب گذشته در شبکه آلمانی ARD از خانم بوربوک پرسیده شد که آیا او معتقد است که پیروزی اوکراین مستلزم بازگشت کریمه به این کشور است؟ وزیر پاسخ داد که خود کی‌یف باید تصمیم بگیرد که تحت چه شرایطی در توافقنامه صلح گنجانده شود و برلین در این امر دخالت نخواهد کرد. وی افزود: «رئیس جمهور اوکراین می گوید که کریمه متعلق به اوکراین است. و مسلماً، ما از اوکراین در حق دفاع از خود حمایت می کنیم، و کریمه نیز جزو سرزمین اوکراین است... نه وزیر خارجه آلمان و نه صدراعظم فدرال به او نمی گویند با کشورش چه کند.»

دیدار پاتروشیف با رئیس جمهور و رهبر کوبا در هاوانا

نیکلای پاتروشیف، دبیر شورای امنیت روسیه بامداد امروز با میگل دیاز کانل، رئیس جمهوری کوبا و ژنرال رائول کاسترو، رهبر انقلاب در هاوانا دیدار کرد.  طرفین در این نشست تعدادی از مسائل مربوط به توسعه روابط روسیه و کوبا را مورد بحث و بررسی قرار دادند. به ویژه، اولویت های استراتژیک مسکو و هاوانا و همچنین مشکلات بین المللی موضوعی برای بررسی ارائه شد.

یک روز قبل، پاتروشیف به کاراکاس سفر کرده و  در چارچوب رایزنی‌های دوجانبه با رئیس جمهوری ونزوئلا، چشم‌انداز همکاری بین دو کشور در زمینه های امنیتی را مورد بحث و بررسی قرار داد. 

 آمریکایی‌ها تمایلی به کشته شدن به خاطر اوکراین ندارند

مارجوری تیلور گرین، نماینده کنگره آمریکا شب گذشته، چهارشنبه، در واکنش به  سخنان ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین، ابراز عقیده کرد که هیچ پدر و مادری در ایالات متحده وجود ندارد که مایل باشد برای محافظت از اوکراین فرزند خود را قربانی کند. 

این سناتور در حساب توییتر خود نوشت: «هیچ والدینی در آمریکا وجود ندارد که بخواهند پسر یا دخترشان برای محافظت از مرز اوکراین جان خود را فدا کند». او ویدئویی را به پست خود ضمیمه کرد که در آن زلنسکی مدعی شده که "ایالات متحده باید پسران و دختران خود را به همان روشی که در اوکراین انجام می شود، برای شرکت در درگیری نظامی با روسیه به اینجا بفرستد."

این نماینده کنگره یادآور شد که اوکراین حتی عضو ناتو نیست، بنابراین او نمی داند که چرا آمریکایی ها اصلاً باید از این کشور دفاع کنند و این جنگ ارتباطی با ایالات متحده ندارد، مگر اینکه واقعاً واشنگتن از این وضعیت تنها برای تضعیف روسیه استفاده می کند.

پیش از این، ویکتوریا نولند، معاون وزیر امور خارجه ایالات متحده در امور سیاسی گفته بود که برخی از نمایندگان احزاب دموکرات و جمهوری خواه در خصوص لزوم   ارائه کمک  آمریکابه کی‌یف تردید دارند. با این حال، به گفته او، اکثر آمریکایی‌ها از خط مشی واشنگتن در قبل اوکراین حمایت می کنند. البته نظرسنجی های انجام شده چنین ادعایی را ثابت نکرده است. 

 آمریکا از روسیه انتظار دارد با تمدید توافقنامه غلات موافقت کند

 ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا  اعلام کرد که مقامات واشنگتن از مسکو می خواهند که توافقنامه مربوط به صادرات غلات را تمدید کند. 

وی شب گذشته، چهارشنبه اول مارس، در یک نشست مطبوعاتی گفت: «ما همچنان از روسیه می‌خواهیم که با تمدید و در نهایت گسترش طرح صادرات غلات از طریق دریای سیاه موافقت کند.»

به گفته پرایس، مقامات آمریکایی هیچ مانع واقعی برای ادامه گام برداشتن در این مسیر نمی بینند. وی به این مسئله اشاره نکرد که هنوز اجرای بخش دوم این توافقات در خصوص صادرات محصولات کشاورزی و کودهای روسیه با مشکلاتی روبرو است.

مجارستان مواضع خود در قبال ارسال سلاح به اوکراین را تغییر نخواهد داد

دفتر مطبوعاتی دولت مجارستان اعلام کرد که بوداپست قصد ندارد موضع گیری خود در خصوص تامین تسلیحات به کی‌یف را تغییر دهد، زیرا می خواهد از رویدادهای اوکراین دور بماند. 

در کابینه وزرا تاکید کردند: «مجارستان خواهان صلح است و - به جای تامین تسلیحاتی کی‌یف - ترجیح میدهد بر لزوم آتش بس فوری تاکید کند. این یک موضع روشن از همان ابتدای آغاز درگیری نظامی در اوکراین بوده و هست. مجارستان نمی‌خواهد در گفتار و یا در عمل درگیر این مناقشه شود.»

در دولت مجارستان بر این عقیده هستند که صلح تنها پس از برقراری آتش بس بین طرفین و نشستن بر سر میز مذاکره امکان پذیر خواهد بود. بوداپست در عین حال افزود که مقامات این کشور از تمامیت ارضی و حاکمیت اوکراین حمایت می کنند.

مجارستان یکی از معدود کشورهای غربی است که مخالف ارسال سلاح به مقامات کی‌یف است. علاوه بر بوداپست، از آغاز درگیری نظامی روسیه و اوکراین، تنها پنج کشور اروپایی هنوز از نظر حمایت نظامی از کی‌یف به غرب جمعی نپیوسته اند: اتریش، قبرس، مالت، ایرلند و ایسلند.

بورل خواستار اختصاص یک میلیارد یورو از صندوق اتحادیه اروپا برای تامین تسلیحاتی اوکراین شد

خبرگزاری AFP گزارش داد که جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی و امنیتی اتحادیه اروپا از کشورهای عضو اتحادیه اروپا خواست تا یک میلیارد یورو برای تامین تسلیحاتی اوکراین اختصاص دهند. 

این مقام اروپایی اتحادیه اروپا بر اهمیت خرید مشترک برای ادامه ارائه کمک نظامی به اوکراین تاکید کرد. لازم به ذکر است که  پیشنهاد اختصاص پول از صندوق صلح اروپا برای خرید گلوله های توپخانه 155 میلی متری توسط وزرای دفاع اتحادیه اروپا در نشستی غیررسمی آنها در تاریخ 7 مارس در استکهلم مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت. 

رئیس جمهوری چین خواستار راه حل سیاسی برای بحران اوکراین شد

شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین روز چهارشنبه، در جریان گفتگوی خود با الکساندر لوکاشنکو، رئیس جمهوری بلاروس اعلام کردکه  پکن حل و فصل مناقشه در اوکراین از طریق دیپلماسی را بسیار ضروری می داند. 

همچنین، به عقیده رهبر چین، همه کشورها باید تلاش‌های خود برای تبدیل سیستم بین‌المللی روابط اقتصادی به ابزاری برای اعمال فشار بر دیگران را کنار بگذارند و در عوض برای یافتن راه‌حل‌های صلح‌آمیز تلاش کنند.

وزارت امور خارجه چین در آخرین بیانیه مطبوعاتی خود درباره مناقشه اوکراین اعلام کرد: متعهد ماندن به راه‌حل سیاسی، کنار گذاشتن ذهنیت جنگ سرد، احترام به نگرانی‌های منطقی همه کشورها و ایجاد یک ساختار امنیتی متعادل، مؤثر و پایدار در اروپا اهمیت بسیار زیادی دارد

حمایت چین از ورود سریع بلاروس به سازمان همکاری شانگهای 

جمهوری خلق چین از ورود سریع بلاروس به سازمان همکاری شانگهای حمایت می کند. این موضوع در بیانیه مشترک رهبران بلاروس و چین که روز گذشته اول مارس به تصویب رسید، مورد اشاره قرار گرفته است.

الکساندر لوکاشنکو، رئیس جمهور بلاروس در یک سفر رسمی دو روزه به چین سفر کرده بود. او و شی جین پینگ، رئیس جمهور چین، پس از گفتگوی دوجانبه روز چهارشنبه بیانیه مشترکی را در زمینه توسعه بیشتر روابط دوجانبه و مشارکت راهبردی امضا کردند. طبق این سند، طرفین به همکاری های همه جانبه ادامه خواهند داد و چین از ورود سریع بلاروس به سازمان همکاری شانگهای به عنوان یک عضو کامل حمایت می کند.

علاوه بر این، در جریان مذاکرات لوکاشنکو و شی جین پینگ، چین و بلاروس بر تعمیق همکاری دفاعی و مبارزه با تروریسم توافق کردند. بلاروس همچنین در سال 2023 یک منطقه آزاد تجاری و سرمایه گذاری با چین ایجاد خواهد کرد.

مجارستان: اتحادیه اروپا به پایان یافتن درگیری در اوکراین علاقه ندارد

رهبران اتحادیه اروپا مایل نیستند آتش بس در اوکراین برقرار شود و تلاشی در این زمینه انجام نمی دهند. برای آنها این خط قرمزی است که رهبران اروپایی قصد عبور از آن را ندارند. این موضوع را تاماش منتسر، مدیر روابط بین المللی در وزارت امور خارجه مجارستان، روز چهارشنبه در یک مصاحبه رادیویی مطرح کرد.

این دیپلمات گفت که در سالگرد آغاز درگیری نظامی در اوکراین، بوداپست از کشورهای اروپایی خواست تا برای آتش بس و آغاز مذاکرات صلح تلاش کنند. منتسر گفت: «آنها [رهبران اتحادیه اروپا] به صراحت گفته اند که آتش بس یک خط قرمز است که برای آنها غیرقابل قبول است.»

به گفته این مقام وزارت خارجه مجارستان، اتحادیه اروپا معتقد است که درگیری نظامی در اوکراین باید ادامه یابد. علاوه بر این، وی کشورهای اتحادیه اروپا را متهم کرد که مجارستان را تحت فشار قرار می دهند تا مواضع خود را در مورد اوکراین تغییر دهد و همچنین شروع به ارسال سلاح به کی‌یف کند. این سیاستمدار ابراز نگرانی کرد که پس از تصمیم گیری در مورد تامین تانک برای ارتش اوکراین و مذاکرات جاری در خصوص امکان انتقال هواپیما، این احتمال وجود دارد که گام بعدی می تواند اعزام نیرو از سوی اتحادیه اروپا به اوکراین باشد.

اروپا در فکر انتقال اقتصاد خود بر اساس شرایط  زمان جنگ است

مجله اشپیگل شب گذشته، چهارشنبه، گزارش داد که کمیسیون اروپا در حال بررسی پروژه ای برای انتقال اقتصاد به وضعیت زمان جنگ به منظور حمایت از اوکراین است. به نوشته این مجله، اتحادیه اروپا در حال آماده شدن برای ارائه طرحی به کشورهای عضو است که نه تنها تامین نظامی اوکراین، بلکه همچنین پر کردن ذخایر تسلیحاتی در کشورهای اتحادیه اروپا را تضمین خواهد کرد. 

طبق این اطلاعات، پروژه انتقال به اقتصاد وضعیت جنگ شامل سه مرحله است.

در مرحله اول، قرار است عرضه مهمات به اوکراین، به ویژه گلوله های توپخانه افزایش یابد. در مرحله دوم، خرید مشترک تسلیحات و مهمات برنامه ریزی شده تا شکاف موجود در ذخایر کشورهای اتحادیه اروپا را پر کند و از عرضه دراز مدت به اوکراین اطمینان حاصل کند. و مرحله سوم، شامل افزایش بیش از سه برابری تولید مهمات «با در نظر گرفتن تغییر وضعیت امنیتی» است.

بایدن برخی تحریم‌های ضد روسی را برای یک سال تمدید کرد

جو بایدن، رئیس‌ جمهوری آمریکا مجموعه‌ای از تحریم‌های اعمال شده علیه روسیه را به دلیل ادامه وخامت اوضاع در اوکراین، برای یک سال دیگر تمدید کرد. این موضوع روز چهارشنبه در وب سایت کاخ سفید گزارش شد.

در سندی که به نمایندگی از رهبر آمریکا صادر شده، آمده است: «بر اساس قانون وضعیت اضطراری ملی اعلام شده در تاریخ 6 مارس 2014 ، فرمان اجرایی 13660 برای یک سال تمدید می کنم. فرمان شماره 13660 مبنای تنظیم تعدادی از تحریم های اعمال شده توسط آمریکا در سال های 2014، 2018 و 2022 علیه روسیه در ارتباط با حوادث اوکراین است.»

بایدن در توضیحی یادآور شده که اقدامات و سیاست‌هایی که در این فرمان‌های اجرایی به آنها اشاره شده، همچنان تهدیدی فوق‌العاده برای منافع امنیت ملی و سیاست خارجی ایالات متحده است.

پیش از این، در سالروز آغاز جنگ - 24 فوریه، ایالات متحده دوباره فهرست تحریم های ضدروسی را گسترش داد و آن را با اقدامات محدودکننده علیه بخش های متالورژی و معدنی اقتصاد روسیه تکمیل کرد. همچنین محدودیت ها بر 22 شخص حقیقی و 83 شخص حقوقی تأثیر گذاشته است.

وزیر ارتش آمریکا خواستار ارزیابی هوشیارانه از توان نظامی روسیه شد

 کریستین ورموت، وزیر ارتش آمریکا شب گذشته، چهارشنبه، اعلام کرد که واشنگتن نباید در ارزیابی توانایی های فعلی نیروهای مسلح روسیه بی ملاحظگی به خرج دهد. وی در جریان سخنرانی در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی (CSIS) گفت: «اگر نگران توانایی‌های نظامی موجود (روسیه) نباشیم، بی‌ملاحظه خواهیم بود.»

این وزیر اعتراف کرد که طبق اطلاعات بدست آمده، بخش قابل توجهی از نیروهای هوایی و دریایی روسیه هنوز در درگیری  نظامی در اوکراین دخالت ندارند. به گفته ورموت، علاوه بر این، مسکو همچنین از تمام قابلیت های خود در فضای سایبری استفاده نکرده است.

تحولات اوکراین| اجرای دهمین بسته تحریمی اتحادیه اروپا علیه روسیه/ مخالفت اوکراین با بخشی از طرح صلح چینتحولات اوکراین| توصیه اروپا به زلنسکی برای آغاز مذاکرات صلح با روسیهتحولات اوکراین| روسیه: درگیری در اوکراین جنگ با غرب برای بقاست

شولتز از روسیه خواست اولین قدم را برای دستیابی به صلح در اوکراین بردارد

اولاف شولز، صدر اعظم آلمان روز چهارشنبه، طی یک کنفرانس مطبوعاتی مشترک با نخست وزیر لتونی اعلام کرد، برلین بر این عقیده است که مسکو باید نخستین طرفی باشد که اولین گام را برای دستیابی به صلح در اوکراین بردارد. شولز تاکید کرد: روسیه کشوری است که اکنون باید کاری انجام دهد تا صلح ممکن شود و شرط اولیه برای دستیابی به آن نیز باید خروج نیروهای روسیه از خاک اوکراین باشد.

شولتز همچنین افزود که در حال حاضر، وضعیت در زمینه سیاست امنیتی در جناح شرقی ناتو باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. وی همچنین بار دیگر بر این واقعیت تاکید کرد که کشورهای غربی قصد دارند تا هر زمان که لازم باشد به حمایت از اوکراین ادامه دهند.

دورنمای توافق غلات موضوع مذاکرات لاوروف و چاووش اوغلو در دهلی

روز چهارشنبه سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه با مولود چاووش اوغلو، همتای ترکیه‌ای خود در دهلی نو دیدار کرد و طی آن طرفین در مورد چشم انداز توافقنامه مربوط به صادرات غلات گفتگو کردند.

طبق اطلاعات وزارت خارجه روسیه، هنگام بحث در مورد چشم انداز اجرای ابتکار غلات دریای سیاه، طرف روسی تاکید کرد که ادامه توافقنامه "بسته‌ای" در خصوص غلات تنها در صورتی امکان پذیر خواهد بود که منافع تولیدکنندگان روسی محصولات کشاورزی و کودهای شیمیایی از نظر دسترسی بدون مانع به بازارهای جهانی در نظر گرفته شود.

وزرای خارجه روسیه و ترکیه علاوه بر این، به کار کشورهای ذیربط در زمینه عادی سازی روابط ترکیه و سوریه توجه کردند.

نگرانی وزیر خارجه مجارستان از نقض حقوق بشر در جریان بسیج در اوکراین 

پیتر سییارتو، وزیر امور خارجه مجارستان روز چهارشنبه اعلام کرد که در جریان بسیج اعلام شده در اوکراین، حقوق بشر نقض شده است. 

وی در پنجاه و دومین اجلاس شورای حقوق بشر در ژنو گفت: «من مطمئن نیستم که همه شما از این واقعیت آگاه باشید که جامعه مجارستانی قابل توجهی در بخش غربی اوکراین زندگی می کند، تقریباً 150 هزار نفر. از آنجایی که آنها شهروندان اوکراینی هستند، مجبور به شرکت در بسیج اعلام شده برای تکمیل ارتش اوکراین هستند. گاهی اوقات این فراخوان به شیوه ای نسبتاً وحشیانه، همانطور که در فیلم های شبکه های اجتماعی هم دیده می شود، انجام می شود که قطعاً با ضوابط حقوق بشر در تضاد است.»

مجارستان از اوکراین خواست تا حقوق اقلیت‌های ملی را رعایت کند

وزیر امور خارجه مجارستان همچنین در این نشست یادآور شد که بوداپست از اوکراین می خواهد تا به ضوابط حقوق اقلیت های ملی که تا سال 2015 معتبر بود، بازگرداند. به گفته وی، مجارستان نقض مداوم حقوق اقلیت ها در اوکراین را مشاهده کرده و دقیقاً از آن مطلع است.

پیتر سییارتو همچنین گفت که قصد دارد در جریان سخنرانی خود در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو، موضوع نقض حقوق اقلیت مجارها در اوکراین را مطرح کرده و درباره آن افشاگری کند. وی تاکید  کرد: مقامات اوکراینی سال‌هاست که حقوق اقوام مجارها در منطقه زاکارپاتسکی را  نقض می‌کنند، که شایسته کشوری نیست که مدعی شده شرایط عضویت در اتحادیه اروپا را دارد.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: اتحادیه اروپا جنگ روسیه و اوکراین اخبار روسیه اتحادیه اروپا نظامی در اوکراین وزیر امور خارجه خارجه مجارستان بحران اوکراین روز چهارشنبه بیانیه مشترک ایالات متحده درگیری نظامی خارجه روسیه رئیس جمهوری آمریکایی ها حقوق بشر حقوق اقلیت علیه روسیه بین المللی رئیس جمهور شب گذشته آتش بس راه حل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۳۷۷۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شاید ما در حال حاضر در یک جنگ جهانی هستیم!

فرارو- برونو ماکائس؛ وزیر سابق امور اروپای پرتغال در فاصله سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ میلادی، چند ماه پیش در ضیافتی خصوصی شرکت داشتم. یک وزیر عالیرتبه اروپایی حاضر در آن ضیافت توصیح می‌داد که اگر دونالد در انتخابات ریاست جمهوری در ماه نوامبر پیش رو پیروز شده و باعث لغو تمام حمایت‌های امریکا از اوکراین شود چه رخ خواهد داد.

به گزارش فرارو به نقل از نیواستیتسمن، او توضیح می‌داد که کشورش که عضو ناتو است و چاره‌ای جز جنگیدن در کنار اوکراین در داخل اوکراین نخواهد داشت مگر آن که کشور‌های بزرگ اروپایی برای جایگزینی تلاش‌های امریکا با پیشنهادی بعید وارد عمل شوند. همان طور او بیان کرد چرا کشورش باید منتظر شکست اوکراین و به دنبال آن بسیج نیروی اجباری در روسیه برای افزایش صفوف ارتش آن کشور باشد؟

برخی از حضار در آن ضیافت این احساس اطمینان را داشتند که همگان در اروپا برای تبدیل اوکراین به قربانی آماده نیستند. عده‌ای دیگر از حضار می‌ترسیدند که چنین همبستگی‌ای به وقوع جنگی در سراسر قاره اروپا منجر شود. با این وجود، این دقیقا همان نکته‌ای بود که آن وزیر اروپایی به آن اشاره کرد: آیا می‌توان گفت که جنگ به ما مربوط نیست؟

شاید هر اروپایی چه بداند و چه نداند از پیش درگیر منازعه‌ای بوده که بسیار بزرگتر از آن چیزی است که دو سال پیش به نظر می‌رسید. در طول یک سال گذشته روسیه و اوکراین استحکامات سنگینی در امتداد خط تماس در منطقه دونباس ساخته اند تا برای یک جنگ طولانی آماده شوند.

همسایگان آن دو کشور نیز در حال اماده سازی بوده اند. لیتوانی، لتونی و استونی طرحی را برای ایجاد یک خط دفاعی مشترک بالتیک در امتداد مرز‌های خود با روسیه و بلاروس با الهام از سیستم‌های دفاعی بسیار موثر مستقر در اوکراین تصویب کردند. امروزه نیرو‌های تغذیه کننده درگیری قدرتمندتر از نیرو‌هایی هستند که به سمت نظم گرایش دارند. شاید به همین خاطر است که بسیاری از جنگ‌ها حل نشده رها می‌شوند.

جنگ‌ها ممکن است مانند درگیری‌های سوریه یا یمن از دید ما دور باشند؛ یعنی تکرار وحشت‌های روزانه در مقیاسی کم و بیش ثابت. اکنون امید این است که اوکراین و در مقیاس گسترده‌تر خاورمیانه از آن سرنوشت فرار کنند. ترس بزرگ آن است که این منازعات به آتش سوزی‌های گسترده تری تبدیل شوند.

پس از حمله ایران به اسرائیل، آرامش زیادی ایجاد شد، زیرا به نظر می‌رسید از یک جنگ همه جانبه بین دو کشور جلوگیری به عمل آمده است و یا آن که جنگ آغاز شده بود؟ در هر حال، حمله موشکی و پهپادی تماشایی ایران به اسرائیل در تاریخ ۱۳ آوریل غیر قابل تصور به نظر می‌رسید. حتی محدودیتی که ایران در این مورد از خود نشان داد ممکن است چیزی جز برنامه ریزی محتاطانه برای یک درگیری طولانی در آینده نبوده باشد. درگیری‌ها در عصر خطر تازه ممکن است آغاز یا پایان روشنی نداشته باشند.

در این میان، ویرانی از پیرامون به مرکز قدرت در درون نظام جهانی سرایت می‌کند و تفاوت میان مرکز و پیرامون فرو می‌ریزد. یک بار دیگر اوکراین را در نظر بگیرید. بخشی از اهمیت تاریخی این درگیری آن است که نشان می‌دهد دموکراسی‌های غربی از موقعیت پلیس‌های جهان میانجی‌هایی که تلاش می‌کنند نظم را در نقاط مختلف احیا کنند به جایگاه رقبای فعال تنزل موقعیت و جایگاه پیدا کرده اند. حتی عراق و افغانستان بیش‌تر به عنوان عملیات پلیسی علیه تروریسم معرفی شدند تا جنگ‌های سنتی. از آغاز حمله "ولادیمیر پوتین" رویداد‌های اوکراین به طور قابل توجهی جدید و خطرناک به نظر می‌رسید نه به این خاطر که این اولین درگیری بزرگ در اروپا پس از جنگ جهانی دوم بود بلکه بدان خاطر که با درگیر شدن بسیاری از قدرت‌های بزرگ جهان در آن نزاع همراه بود و بازیگری برای مهار درگیری باقی نماند.

آیا امریکا به طور مستقیم در جنگ اوکراین دخالت دارد؟ من می‌ترسم که این گونه باشد. زمانی که پوتین تصمیم گرفت از زرادخانه هسته‌ای خود به عنوان ابزاری باج خواهی برای محدود کردن حمایت نظامی غرب از کی یف استفاده کند امریکا به طور مستقیم درگیر ماجرا شد. شاید دولت بایدن می‌توانست سیاست متفاوتی را اتخاذ کند، اما به سرعت به این نتیجه رسید که فروپاشی خطوط روسیه ممکن است کرملین را به استفاده از سلاح هسته‌ای در اوکراین تحریک کند و پس از آن حتی ممکن بود امنیت شهروندان آمریکایی نیز در معرض خطر قرار گیرد.

جو بایدن و مقام‌های ارشد دولت اش متقاعد شده اند که خطر تشدید تنش هسته‌ای واقعی است. این ریسک هر محاسباتی را شکل می‌دهد از جمله این که تا چه اندازه باید از اوکراین با فناوری پیشرفته نظامی حمایت کرد. سلاح‌های هسته‌ای به جای دفاعی بودن تهاجمی شده اند و با محافظت از ارتش مهاجم در برابر خطر شکست جنگ‌های فتح آمیز را ممکن می‌سازند.

آن تسلیحات به تنهایی یک پیروزی اوکراینی را که زمانی قابل تصور به نظر می‌رسید اکنون به یک امکان بعید و بسیار دور تبدیل کرده اند. تحول دومی وجود داشت که محدودیت‌های قدرت غرب را آشکار می‌ساخت: اقتصاد روسیه که تحت تحریم قرار گرفته نه تنها آن گونه که بایدن چند روز پس از حمله پیش بینی کرده بود از هم فرونپاشید بلکه حتی از سال ۲۰۲۲ تاکنون رشد بهتری در مقایسه با رشد اقتصادی آلمان یا بریتانیا در همان بازه زمانی را به ثبت رسانده است. از حدود یک دهه پیش بسیاری از مفسران درباره توزیع مجدد قدرت اقتصادی بین غول‌های آسیایی مانند چین و هند صحبت می‌کنند.

پوتین به سادگی از این تحولات برای جدا کردن اقتصاد روسیه از غرب استفاده کرد. نفت به جریان انتقال خود ادامه داده و ماشین جنگی روسیه را تغذیه می‌کند. گاهی اوقات می‌شنوید که اروپا دیگر به نفت روسیه وابسته نیست، زیرا از خرید آن منصرف شده است. در واقع، اما به منظور پایین نگهداشتن قیمت جهانی انرژی وابستگی جهانی به عرضه نفت روسیه وجود دارد. دو دهه پیش زمانی که روسیه در برابر بحران‌های بدهی ویرانگر یا معضلات‌های بانکی آسیب پذیر بود پوتین جرات حمله به اوکراین را نداشت.

نحوه برخورد دموکراسی‌های غربی با تنزل جایگاه خود از کرسی امپراتوری به عرصه گلادیاتور‌ها جالب توجه بوده است.

ناگهان هر قانون و ارزش جهانی کنار گذاشته شد و با شور و حرارت نبرد بین "ما" و "آنان" جایگزین شد. این تغییر رویکرد با جنگ غزه آشکارتر شد. روزی روزگاری آمریکا تلاش می‌کرد خود را در نقش و جایگاه میانجی بین اسرائییلی‌ها و فلسطینیان قرار دهد. آن نقش یک سوگیری مداوم داشت، اما آن چه از ۷ اکتبر رخ داده از نظر کیفی متفاوت است.

همان طور که شاهزاده "ترکی الفیصل" رئیس سابق اطلاعات عربستان سعودی در گفتگویی در ریاض  به من گفت احساس تعادل و توازن از بین رفته است. واشنگتن احساس می‌کند که در کنار اسرائیل در حال جنگ است و همان طور که همیشه در جنگ رخ می‌دهد حقیقت به اولین قربانی تبدیل شد. اطلاعات به دقت کنترل می‌شوند. اظهارات "جان کربی" مشاور امنیت ملی کاخ سفید در امور ارتباطات که مدعی شد از ماه اکتبر تاکنون حتی یک مورد نقض قوانین بین المللی توسط نیرو‌های اسرائیلی رخ نداده مرا به یاد اظهارات مشابه صورت گرفته در طول جنگ عراق در سال ۲۰۰۳ میلادی انداخت.

ایالات متحده یک کشور منحصربفرد از نظر قدرتمند بودن باقی می‌ماند، اما دیگر منابع اقتصادی و معنوی برای ارائه یک ایده از نظم جهانی را ندارد. مسئولان امریکایی هر روز نشان می‌دهند که کاملا ناتوان از درک دیدگاه‌های مختلف هستند. با این وجود، همان طور که جلسه رای گیری در سازمان ملل متحد درباره آتش بس فوری در غزه نشان داد دیدگاه واشنگتن به طور فزاینده‌ای توسط اکثریت قاطع کشور‌ها مورد مناقشه قرار می‌گیرد.

هنگامی که نظم از هم گسسته می‌شود به سرعت و به طور جامع از بین می‌رود. در برخی از کشور‌های غربی حتی در نظر گرفتن دیدگاه‌های مخالف اکنون به عنوان یک نوع خفیف خیانت تلقی می‌شود. توجه به مسائل پیچیده جای خود را به ساده‌ترین روایت‌ها می‌دهد جایی که دشمن به عنوان یک نیروی بدخواه و جهانی شکل گرفته است.

آیا فلسطینیان حقوقی دارند؟ آیا آنان حتی به عنوان یک ملت وجود خارجی دارند؟ به نظر می‌رسد پاسخ پرسش منفی باشد و فلسطینیان تبدیل به ابزاری شده اند که توسط دیگر بازیگران مورد استفاده قرار می‌گیرند. از آنجایی که تلاش فکری برای دیدن فلسطینی‌ها به عنوان انسان‌هایی دارای حقوق بسیاری از کشور‌های غربی را مجبور می‌کند تا در بسیاری از موارد در مورد رویکرد خود تجدید نظر کنند آنان ناپدید می‌شوند. ما این موضوع را در ممنوعیت اعتراضات و صدا‌های طرفدار فلسطین از کنفرانس‌ها می‌بینیم همان طور که در آلمان این مورد به طور فزاینده‌ای رخ می‌دهد. در ایالات متحده اگر قرار است جنگ غزه هر نوع توجه مستمری را به خود جلب کند ابتدا باید به اپیزودی از جنگ فرهنگی دانشگاه آمریکایی تبدیل شود.

در زمانی که در حال نگارش این مقاله هستم کارکنان اورژانس فلسطین در بیمارستان‌های الشفاء و ناصر در غزه گور‌های دسته جمعی را کشف می‌کنند. شواهد ویدئویی غیرقابل انکار به نظر می‌رسند، اما تقریا هیچ گونه علاقه‌ای از سوی رسانه‌های غربی برای پرداختن به این موضوع دیده نمی‌شود.

غرب در تحمیل دیدگاه خود به بقیه جهان تنها نیست. مقام‌های پکن در زمان آغاز جنگ در اوکراین زمانی که مقاومت کی یف را به یک "توطئه امریکایی" تقلیل دادند و آن مقاومت را کم ارزش قلمداد کردند به همین ترتیب عمل نمودند. هند ترجیح داده خود را درگیر ماجرا نسازد اگرچه با بازیگران قوی‌تر در دو منازعه یعنی روسیه و اسرائیل همدردی آشکاری از خود نشان داده است. اغلب تصور می‌شود که جنگ‌ها به خاطر نظم صورت می‌گیرند و دو طرف در دیدگاه‌های خود در مورد معنای نظم مخالف هستند. در سودان درگیری بی رحمانه و مداوم بین نیرو‌های مسلح سودان و نیرو‌های پشتیبانی سریع نمونه‌ای از این مورد است.

نیرو‌های پشتیبانی سریع در سال ۲۰۱۳ میلادی در دارفور تاسیس شد، اما به نوعی شرکت امنیتی خصوصی تبدیل شد که در جنگ یمن با سرمایه گذاری دلار‌های نفتی عربستان و امارات جنگیده است. یک ارتش خصوصی در برابر هیچ دولتی پاسخگو نیست. همان طور که یک شرکت باید درآمد و سود را به حداکثر ممکن برساند یک گروه شبه نظامی خصوصی نیز باید بازده را به حداکثر برساند. هنگامی که فضای جنگ سرد شده و گرمای قبلی را از دست می‌دهد اخراج سربازان بسیار دشوار می‌شود همان گونه که در مورد یمن این موضوع رخ داد. در عوض، باید میدان‌های نبرد تازه‌ای را پیدا کرد.

این مدل موظف است که گسترش یابد البته فقط به این دلیل که هیچ اصل دیگری به اندازه "به حداکثر رساندن بازده" جذاب نیست.  در کمربند کشور‌هایی که از یمن تا سوریه، عراق و افغانستان امتداد دارند شبه نظامیان به موثرترین ابزار کنترل تبدیل شده اند. این روشی موثر برای کارآمد نگهداشتن جوامع در یک سیستم بازاری است که در آن نیروی کار نظامی یک نوجوان به آسان‌ترین کالا تبدیل می‌شود. به نظر می‌رسد این روند در آینده به طور فزاینده‌ای رواج پیدا کند، اما آیا می‌تواند جهانی شود؟

نیروی پشتیبانی سریع در سال ۲۰۱۶ میلادی  متوجه شد که یک نیروی شبه نظامی خصوصی می‌تواند انحصار کالا‌های ارزشمندی مانند طلا، ایمن سازی مسیر‌های تجاری و دسترسی به بازار‌های خارجی را به دست آورد. گروه واگنر در سال ۲۰۱۷ میلادی این موضوع را از همتای خود در سودان آموخت و آن را  به جمهوری آفریقای مرکزی و مالی برد. در ناحیه شمال نیروی پشتیبانی سریع برای گشت زنی در مرز با لیبی و جلوگیری از جریان مهاجران به اروپا مستقر شده است.

"کیشیدا فومیو" نخست وزیر ژاپن در سخنرانی خود در کنگره ایالات متحده در تاریخ ۱۱ آوریل از یک چشم انداز امنیتی واحد جهانی صحبت کرد زمانی که گفته بود: "اوکراین امروز ممکن است شرق آسیای فردا باشد".

نکته‌ای اجتناب ناپذیر در مورد جهانی شدن درگیری وجود دارد: هر بازیگری به دنبال شرکا و متحدانی است که بتواند آنان را بیابد و کنار خود داشته باشد به ویژه زمانی که جنگ به یک احتمال واقعی تبدیل می‌شود. بدین ترتیب، چشم‌انداز امنیتی امروز یادآور پویایی‌های منتهی به دو جنگ جهانی در قرن بیستم است. شاید یک جنگ جهانی صرفا جنگی باشد که در آن هیچ کس بیرون از جنگ نایستد از این نظر شاید ما در حال حاضر در یک جنگ جهانی قرار داریم.

امروز سفر به شرق آسیا ممکن است گاهی شبیه به بازگشت به دوران گمشده قلمداد شود دنیایی که در آن درگیری نظامی غیرقابل قبول به نظر می‌رسد، زیرا انرژی اجتماعی به طور منحصر بفردی بر توسعه فناوری و اقتصادی متمرکز شده است.

با این وجود، این تصور یک توهم است. سفرم به تایوان در سال ۲۰۲۳ میلادی در روز ملی آن جزیره بود و متقاعد شدم که اگرچه ممکن است وقوع جنگ قریب الوقوع نباشد، اما پایه‌های درگیری آینده اکنون در حال شکل گرفتن است. تفاهمی که نیم قرن پیش بین مائوتسه تونگ و ریچارد نیکسون بر سر تایوان مورد توافق قرار گرفته بود اکنون شکننده به نظر می‌رسد. چین دیگر نمی‌پذیرد که وضعیت موجود که اکثریت در تایوان ترجیح می‌دهند بتواند به طور نامحدود حفظ شود و ایالات متحده نیز متقاعد شده که حتی اتحاد مجدد مسالمت آمیز تایوان با سرزمین اصلی چین ممکن است اکنون که چین به یک رقیب جدی برای امریکا تبدیل شده غیر قابل قبول باشد.

من در مقاله‌ای که در این نشریه (نیواستیتسمن) در دسامبر ۲۰۲۳ میلادی نوشتم اشاره کرده بودم که  شاید بتوان لحظه کنونی تایوان را با سال ۲۰۰۴ در اوکراین سال وقوع انقلاب نارنجی یک دهه قبل از اولین حمله روسیه و تقریبا دو دهه قبل از جنگ کنونی مقایسه کرد.

جهانی شدن نزاع در نهایت بدان معناست که تنها اصل جهانی خود تعارض است و هیچ نقطه اشتعال منفردی را نمی‌توان با توسل به ایده‌های نظم حل کرد. اندیشکده‌ها و شرکت‌های ارائه دهنده خدمات مشاوره که علاقمند هستند درباره خطرات و تهدید‌ها بحث کنند، نشان می‌دهند که جهان در آستانه عصر خطر قرار دارد. این مفاهیم بیش از حد معقول به نظر می‌رسد. خطر اشاره به آینده دارد. در حال حاضر ما در میان ویرانه‌ها زندگی می‌کنیم.